Διδασκαλία Ομήρου

---

Από το νέο έτος ξεκινούμε μια ειδική κατηγορία παρουσίασης ενδεικτικών κειμένων κατά επιλογή, από το αρχείο μας.

Από το βιβλίο των εκδόσεών μας: “Ομήρου: Άνθρωπος και Ειρήνη”

ΟΜΗΡΟΣ:

Ευλογημένον το Όνομά Σου, Κύριε, είς τους αιώνας των αιώνων.

Ποίος είναι ο άνθρωπος?

Το μόριον αυτό της Οικουμένης, είναι μία υλική οντότης αρρήκτως συνδεδεμένη ψυχή τε και πνεύματι. Δηλαδή, τα δύο τρίτα είναι Ουράνια και το εν τρίτον γήινον. Ως παρατηρείτε, υπερισχύει το Επουράνιον. Τούτο σημαίνει, οτι ο άνθρωπος έχει κάποιον προορισμόν εις την Γην, δια να ανέλθη τελειότερος εις τον Ουρανόν.

Το εν τρίτον της οντότητός του, που είναι γήινον, δηλαδή σώμα, διατί υπερισχύει των δύο τρίτων;

Διότι η ψυχή και η ύλη ισοσταθμίζονται. Το πνεύμα θα δώσει το βάρος είτε εις την μίαν πλευράν, είτε εις την άλλην. Και αν το πνεύμα έχη αγνήν φώτισιν, θα κλίνη προς την ψυχήν. Εάν όχι, θα κλίνη προς το σώμα. Εάν αμφιβάλλη και άλλοτε κλίνει προς το έν μέρος και άλλοτε προς το άλλο, τότε δεν είναι σταθερόν προς μίαν κατεύθυνσιν και δυνατόν, εις μία του κλίσιν προς το σώμα, να διαπράξη κάτι το κακόν.

Αι αμφιταλαντεύσεις του πνεύματος λαμβάνουν χώραν, όταν η ψυχή δεν έχη το σθένος να υποτάξη αυτό δια παντός.

Και διατί αυτή η διαφορά του ψυχικού σθένους από την μίαν οντότητα εις την άλλην;

Βεβαίως, το σημείον τούτο είναι το μυστήριον, που ο άνθρωπος δεν δύναται να ερμηνεύση. Όχι διότι του λείπουν τα εφόδια, αλλά διότι προχωρεί εις σκοτεινήν στοάν χωρίς φως. Εάν, λοιπον, εφωτίζετο από το Άγιον Φως, πολλά θα ηδύνατο να ερμηνεύση, των οποίων σήμερον δεν ευρίσκει την ερμηνείαν των.

Μήπως ο Κύριος ηδίκησε τας ψυχάς, και εις τας μεν έδωσε σθένος ψυχικόν και εις τας δε ασθενικόν; “Κάτι τοιούτον πρέπει να συμβαίνει”, λέγουν οι ειδικοί σοφοί. Και απαντώ εγώ εις αυτούς ως εξής:

Ο Θεός, αγαπητοί μου άνθρωποι, δεν ηδίκησεν ουδένα. Όλοι το ίδιον σθένος είχον, όταν εδημιουργήθησαν. Αλλά διατί του ενός είναι ισχυρότερον του άλλου;

Διότι το σθένος είναι τάλαντον. Όστις καλλιεργεί αυτό, επιτυχγάνει. Και όστις θεωρεί οτι είναι περιττόν να καλλιεργήση το τάλαντόν του, παραμένει αδύνατος.

“Και διατί”, θα ερωτήσετε, “δεν εκαλλιέργησαν το τάλαντόν των όλαι αι ψυχαί;”. Διότι δεν εγνώριζον οτι θα έλθουν να ενσαρκωθούν εις την Γην, η οποία τους ήτο άγνωστος.

Εκεί, εις τον Ουρανόν, όλαι έχαιρον την ελευθερίαν των, είτε εκαλλιέργουν είτε μη το τάλαντόν των. Και όταν ευρέθησαν ενσαρκωμέναι, ολίγαι μόνον ήσαν με σθένος. Αι άλλαι υπετάχθησαν εις το πνεύμα των. Και το πνεύμα, ως ελεύθερον από την Θεότητα, δεν είχεν ούτε λογικήν ούτε κρίσιν.

Δια της τριβής, δια του μόχθου, δια του κόπου, δια του πόνου, εκαλλιεργήθη εις την ανθρωπίνην οντότητα, δια μέσου των χιλιετηρίδων, η λογική και η κρίσις. Αλλά και πάλιν ο άνθρωπος δεν ηδύνατο να είπη, οτι είναι κάτοχος της γνώσεως. Διότι γνώσις είναι κάτι το ακαθόριστον, όταν δεν γνωρίζωμεν πώς να επωφεληθώμεν ως αρμόζει εις τον άνθρωπον της γνώσεως.

Ο άνθρωπος, λοιπόν, είναι μία ψυχοπνευματική οντότης ενσαρκωμένη, δια να καλλιεργήση την ψυχήν και το πνεύμα του.

Υπάρχουν οντότητες αι οποίαι είχον ισχυρόν σθένος. Αύται ουδέποτε κατήλθον εις την Γην σας, ούτε πρόκειται ποτέ να έλθουν. Είναι Αρχάγγελοι του Κυρίου, του Ανάρχου, του Πατρός πάντων ημών, του Δημιουργού, δια τον Οποίον θα ομιλήσωμεν εις σχετικόν κεφάλαιον.

Άρα, εις το Επουράνιον Βασίλειον υπάρχουν οντότητες που ποτέ δεν είδον τον Κόσμον σας με οφθαλμούς γηίνους. Μία από αυτάς τας Οντότητας ήτο και ο Ενσαρκωθείς Κύριος, Όστις ήτο ο μόνος κατελθών εξ Ουρανού γνωρίζων τα πάντα, άτινα θα ελάμβαναν χώραν. Και όμως, ήλθεν τρις, ώστε να κατέχη τα σκήπτρα του Ουρανού. Αι άλλαι οντότητες δεν θα ηδύναντο να πράξουν ότι ο Κύριος έπραξεν!

Προετοίμασε το έδαφος, εις εποχήν που δεν υπήρχε δοξασία Θεία. Το έργον Του ήτο σκληρόν. Ουδείς αντελαμβάνετο το τί έλεγεν. Εθεώρουν Αυτόν ως παράφρονα! Υπέστη πολλά!

Δευτέραν φοράν εδίδαξεν ως Προφήτης. Φωνή εν τη ερήμω!

Την τρίτην φοράν, εγνώριζε πλέον τον τρόπον της Διδασκαλίας Του. Και δεν ήλθε δια να σταυρωθή, αλλά δια να εδραιώση την Θρησκείαν προς τον Ένα και Αληθή Θεόν.

Είναι το σημείον τούτο, της εποχής όπου το αρχαίον πνεύμα των Ελλήνων και το Χριστιανικόν συνεργάζονται. Η λογική και το πνεύμα έδιδον τους πρώτους καρπούς περί της Θεότητος. Διότι οι προγενέστεροι του μονοθεϊσμού ήσαν ατελείς. Ο Κύριος συνεπλήρωσε τας ατελείας, δια να μη ακυρώση αυτάς, ως μη ορθάς επικοινωνίας της Θείας Δυνάμεως και των Προφητών.

Εάν η ανθρωπότης εγνώριζε τί οφείλει εις τον μέγαν Αναμορφωτήν και Σωτήρα αυτής, θα μετεστρέφετο εις ευσεβάστην ανθρωπότητα. Αλλά είπον και εξήγησα, διατί το σθένος της οντότητος εκαθυστέρησε τον άνθρωπον.

Ο άνθρωπος, το άγνωστον αυτό μυστήριον εις τον άνθρωπον! Αυτό έρχομαι πρώτον να σας εξηγήσω.