Σύντομη περιγραφή των βιβλίων: ΘΕΙΑ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΩΡΓΑΝΩΜΕΝΟΝ ΕΠΟΥΡΑΝΙΟΝ ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ Γεώργιος Χ. Πιζάνης
Ο Πνευματικός Κόσμος είναι μία πραγματικότητα… Αποκαλύπτεται καθημερινά με άπειρους τρόπους και εκείνοι που τον διαισθάνονται και τον γνωρίζουν ολοένα και πληθαίνουν…
Γι’ αυτόν τον Αόρατο Κόσμο, τον αφανή συνδετικό κρίκο όλων των θρησκειών, μας μιλάει και ο Γεώργιος Πιζάνης, μία οντότητα υψηλή που διετέλεσε επικοινωνός του Πνευματικού Κόσμου από το 1961 έως το 1979, έτος της ανακλήσεώς του…
Σταθμοί εξελίξεως, Κέντρο Λογοδοσίας, 13 Συμβούλια, Μυστήρια, Αρχές και Αξίες της Ουράνιας Διοίκησης…
Η οργάνωση του Επουρανίου Βασιλείου – ακατανόητη για την ανθρώπινη διάνοια στην τελειότητά της – αναλύεται λεκτικά και σχηματικά μέσω ομιλιών, κειμένων και ωλοκληρωμένων αποσπασμάτων διαφόρων διδασκαλιών σ’ αυτό το μεγαλειώδες έργο, το οποίο απευθύνεται σε όλους εκείνους τους καλοπροαίρετους και φιλαλήθεις αναγνώστες που ενδιαφέρονται πραγματικά να μορφωθούν ψυχικώς και να γνωρίσουν την εν τω Ουρανώ Πολιτεία…
Μερικά από τα περιεχόμενα
Αρχή της Δημιουργίας
Εικών του Ουρανίου Βασιλείου
Η Δημιουργία των Κόσμων διά του Θείου Λόγου
Επουράνιοι Σταθμοί
Τα 13 Συμβούλια
Κέντρον Διερχομένων ψυχών
Κέντρον Πνευματικής Αίγλης
Επουράνιοι Ελεγκταί
Αρχαί του Επουρανίου Βασιλείου
Τα Μυστήρια (και αι 14 κατηγορίαι αυτών)
ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΑΦΗΡΗΜΕΝΟΝ
Λέγομεν “συγκεκριμένον” το κάθε τι που υποπίπτει εις τας αισθήσεις μας· και “αφηρημένον” εκείνο το οποίον δεν υποπίπτει. Εκ της διακρίσεως αυτής δεν έπεται ότι το αφηρημένον δεν υφίσταται. Βασιζόμενοι επί των συγκεκριμένων μόνον, παραδεχόμεθα αυτά ως πραγματικά και αμφισβητούμεν τα αφηρημένα, ως ανύπαρκτα.
Το άγνωστον, ως έννοια αφηρημένη, το παρερμηνεύομεν με τας ποικίλας εικασίας μας. Επειδή γίνεται λόγος περί αγνώστου, ας ίδωμεν τι λέγει ο Αριστοτέλης επ’ αυτού:
“Η γέννησις είναι μετάβασις από την ανυπαρξίαν εις την ύπαρξιν και ο θάνατος από την ύπαρξιν εις την ανυπαρξίαν”.
Η λέξις “ανυπαρξία” έχει, κατά τον Πνευματικόν Κόσμον, την έννοιαν του αγνώστου. Εδώ ανυπαρξία σημαίνει απροσδιόριστον χρόνον προ της Δημιουργίας των πάντων. Δηλαδή, εις χρόνους Χ, η Ανωτάτη Δύναμις του Σύμπαντος Κόσμου, ως αγέννητος φύσις, με την ονομασίαν “Άγνωστος Αρχή Απάντων” (Α.Α.Α.), εξουσίαζε το Άπειρον εν τη ανυπαρξία του. Τα μυστήρια ταύτα και πολλά άλλα εξηγούν, κατ’ επανάληψιν, οι μεγάλοι Διδάσκαλοι του Ουρανού, εις τα μεταθανάτια έργα των. Εκεί θα εύρωμεν την Αλήθειαν ως αύτη έχει.
Σκοπός μου εις το έργον τούτο, είναι να δώσω ολίγας τινάς εξηγήσεις επί του Πνευματικού Κόσμου και μίαν απτήν εικόνα της Ανωτάτης Αρχής και του Ωργανωμένου Επουρανίου Βασιλείου, δια να φωτισθώμεν και φωτίσωμεν, κατά δύναμιν, τους αδελφούς μας απανταχού της Γης.
Παρ’ όλην την πνευματικήν μας μόρφωσιν, δεν επιτρέπεται εν τω 20ώ αιώνι, να αγνοούμεν την Αφηρημένην Δύναμιν, ήτις διέπει τα πάντα. Η άγνοια αύτη είναι γνώσις της αρνήσεως, που σημαίνει υλικόν άνθρωπον κατά 100%. Και επειδή ο υλικός άνθρωπος είναι μάταιος, άρα τα έργα του ανθρώπου αυτού πρέπει να είναι άσκοπα, ανωφελή και εκμηδενιστικά.
Είναι φυσικόν, ο μη μεμυημένος εις τας Αρχάς του Πνευματισμού ν’ απορή και να ερωτήση: “Από πότε υφίσταται το ωργανωμένον Επουράνιον Βασίλειον; Διατί, έστω και εις ημάς τους ολίγους, που πιστεύομεν, να μην υποπέση εις την αντίληψίν μας; Ποίος σας ωμίλησε περί αυτού;”
Τας σχετικάς εξηγήσεις δίδει ο Πνευματικός Κόσμος, εις άλλα αξιόλογα έργα του. Ποτέ δεν εφαντάσθησαν οι άνθρωποι ότι είναι δυνατόν οι Κόσμοι του Σύμπαντος και η τύχη των να εξαρτώνται από τας Αφηρημένας Δυνάμεις· και τούτο, διότι όλοι μας σχεδόν είμεθα ψυχικώς αμόρφωτοι.
Το Αόρατον Επουράνιον Βασίλειον ονομάζεται «Λευκή Πολιτεία» και κατοικείται εξ ημών των ιδίων μετά θάνατον και εις κατάστασιν διαφορετικήν απ’ ό,τι ευρισκόμεθα ως υλικαί οντότητες εν τη Γη. Ο άνθρωπος, λόγω της σκοτεινής του γνώσεως, την Αόρατον Λευκήν Πολιτείαν δεν την αντιλαμβάνεται ευκόλως, διότι τα όρια της διανοίας του φθάνουν μέχρις ωρισμένου σημείου. Ο ψυχικός, λοιπόν, αυτός κόσμος (διότι περί ψυχικού κόσμου πρόκειται), δεν είναι φαντασία. Τούτο το γνωρίζουν αρκετοί εκ των ανθρώπων και το παραδέχονται. Επειδή υπάρχουν και άλλοι εκ των αδελφών μας οι οποίοι δεν ημπορούν να έλθουν εις άμεσον επαφήν με τον Αόρατον Διοικητικόν Κόσμον, δεν φωτίζονται εξ Αυτού και, επομένως, αγνοούν τελείως την Διάταξιν της Επουρανίου Πολιτείας. Αυτήν είμεθα επιφορτισμένοι να καταστήσωμεν γνωστήν.
Ο Πλανήτης μας έχει την ονομασίαν Γη. Ο Πνευματικός, όμως, Κόσμος, τον ονομάζει “Σταθμόν Άλφα” (Α) και είναι ο Πρώτος Σταθμός δια την επεξεργασίαν των ψυχών.
“Σημειώσατε, ότι αι απόκρυφαι έννοιαι του Ελληνικού αλφαβήτου, αντιστοιχούν προς τους 24 Σταθμούς της ψυχικής εξελίξεως (Α – Ω) δια να τελειοποιηθή αύτη”. (ΦΑΡΑΧ, 18-2-1962).
Λέγει ο Κύριος δια στόματος του Ιωάννου:
Εγώ ειμί το Α και το Ω.
Αρχή και Τέλος.
(Αποκ. α, 8)
Ο Σταθμός μας (Γη) είναι ο μοναδικός εις ολόκληρον το Σύμπαν που κατοικείται από ανθρώπινα όντα. Οι άλλοι 23 Σταθμοί είναι άσαρκοι, ψυχικοί.
Ποίος εκ των ανθρώπων θα ηδύνατο, ευσυνειδήτως, να μας ομιλήση δια το Φως της Αληθείας και να μας είπη, εις γενικάς γραμμάς, τα αξιώματα των Επουρανίων Μεγάλων Αρχηγών ή Διδασκάλων, τας πορείας Των, τας συζητήσεις και αποφάσεις Των, ως και εν μικρόν μέρος του Κόσμου των Μυστηρίων Των;
Πάντα ταύτα και πολλά άλλα, άγνωστα μέχρι στιγμής σημεία, θα τα γνωρίσετε, ως καλοπροαίρετος αναγνώστης, που δεν απορρίπτει τίποτε, εάν πρωτίστως δεν εξετάση τα θεμέλια του λόγου, που επ’ αυτού εστερεώθη ολόκληρον το Σύμπαν.
Η ΨΥΧΗ
Από τας Διδασκαλίας του Επουρανίου Βασιλείου προκύπτει ότι η ανθρωπίνη οντότης διαιρείται εις τρία κύρια σημεία:
1ον) το σώμα (υλικόν μέρος της οντότητος και επομένως φθαρτόν),
2ον) την ψυχήν και
3ον) το πνεύμα (άϋλοι ιδιότητες της οντότητος και άφθαρτοι).
Η ψυχή, ως, γνωρίζομεν, είναι η κινητήριος δύναμις της Θείας Αρχής. Όταν λέγομεν ότι ο άνθρωπος έχει εντός αυτού κάτι το θείον, εννοείται ότι τούτο είναι η ψυχή. Αύτη εδρεύει εις ολόκληρον το σώμα και δεν αναλύεται.
Το πνεύμα είναι άϋλος ουσία και εδρεύει εις τον εγκέφαλον. Το πνεύμα είναι αυτεξούσιον. Δεν εξαναγκάζεται εκ της Θείας Αρχής ν’ ακολουθήση αυτήν ή εκείνην την οδόν. Το πνεύμα ευθύνεται, δια τας πράξεις της ανθρωπίνης οντότητος.
Όταν το σώμα φθαρή και απονεκρωθή, τότε η ψυχή και το πνεύμα, ως ενιαία δύναμις, αποχωρεί εκ του υλικού κόσμου, παρ’ ότι αι ιδιότητές των διαφέρουν. Ψυχή και Πνεύμα, αποτελούν την ιδιαιτέραν προσωπικότητα της οντότητος.
Η ύπαρξις της γήϊνης ζωής μας εξαρτάται εκ του χρόνου της παραμονής της ψυχής εις το σώμα μας. Εκ των καλών ή κακών μας πράξεων, που εκλέγει, κατά προτίμησιν το πνεύμα, εξαρτάται η ανύψωσις ή κατάπτωσις της οντότητός μας.
Το πνεύμα, ως κακός οδηγός, παρεμποδίζει την ανάπτυξιν της ψυχικής μας ικανότητος. Αντιθέτως, όταν η ψυχή μας έχη σθένος, επηρεάζει το πνεύμα και τούτο αποκτά την Θείαν Φώτισιν, προς ανύψωσιν της οντότητός μας.
Όλη η Διδασκαλια του Πνευματικού Κόσμου σκοπόν έχει να φωτίση το πνεύμα και να το ανυψώση. Η έμπρακτος εφαρμογή των καλών της πράξεων, κατά βούλησιν του πνεύματός μας, οδηγεί την οντότητά μας εις την ορθήν οδόν της δικαιοσύνης και της αγάπης μας προς τον πλησίον, οπότε αυξάνομεν το ψυχικόν μας σθένος. Όταν όμως η ψυχή μας δεν αντιδρά εις την ισχυράν επιβολήν του πνεύματός μας επ’ αυτής, τότε ακολουθούμεν την κακήν οδόν, διότι το ψυχικόν μας σθένος είναι αδύνατον, και το πνεύμα, ως ισχυρότερον, γίνεται αιτία να δεσμεύση την ψυχήν και να την παρασύρη εις ασυνειδήτους πράξεις. Κατ’ αυτόν τον τρόπον το πνεύμα φορτώνει εις την ψυχήν (συνείδησιν) το αφόρητον φορτίον της αμαρτίας.
Τα πνεύμα είναι εκείνο το οποίον γεννά τας καλάς ή κακάς σκέψεις. Αι καλαί σκέψεις εφαρμόζονται εις το ελάχιστον, αι κακαί όμως εφαρμόζονται σχεδόν εις το ακέραιον. Καλή σκέψις είναι εκείνη που πρόκειται να εφαρμοσθή προς όφελος της ολότητος· και κακή σκέψις είναι εκείνη που πρόκειται να εφαρμοσθή δια να καταστρέψη μερικώς ή γενικώς την ολότητα.
Όσοι διατείνονται ότι ο υπερπληθυσμός του πλανήτου μας, δυσχεραίνει την θέσιν μας, ως προς την συντήρησίν μας, κάνουν μίαν κακήν σκέψιν, διότι ο Θεός επρονόησε τα πάντα.
Το ότι η Κιτρίνη φυλή, έχει σκοπόν να κατακτήση όλον τον κόσμον, είναι μία άλλη κακή σκέψις. Ποίοι, όμως, είναι εκείνοι οι οποίοι διαδίδουν τας κακάς αυτάς σκέψεις δια να φανατίσουν τους αφελείς και τους εξεγείρουν εναντίον των αδελφών των; Ούτοι είναι οι πολεμοχαρείς, οι λύκοι πού χαίρονται εις τας ανωμάλους καταστάσεις, χωρίς βέβαια να γνωρίζουν τι τους αναμένει εκ της Θεότητος.
Όσον απομακρυνόμεθα από τον Θεόν, τόσον το πνεύμα μας σκοτίζεται και δεν δυνάμεθα να μαντεύσωμεν τας συμφοράς μας.
Κακή σκέψις, ισον κακή οντότης. Κακή οντότης, ίσον κακόν πνεύμα. Η κακή, λοιπόν, σκέψις, είναι σκέψις του κακού πνεύματος, που θα τύχη της δικαίας τιμωρίας του από την Θεότητα. Όταν η σκέψις είναι κακή, ισοδυναμεί με το ήμισυ της εκτελέσεως του Κακού. Το λέγει ο Κύριος: «Ούτε να διανοήσθε …». Το να σκεφθή τις το Καλόν, δεν έπεται ότι έπραξεν αυτό. Το να σκεφθή, όμως, το Κακόν, διόλου απίθανον να το πράξη, διότι ο υλικός κόσμος διευκολύνει τους ρέποντας προς αυτό.
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.